ilustracja: Marcelina Cychol
trzy wiersze z książki „Jest taki konik”
WOJCIECH KOPEĆ
Skuśki, ten dziurawy sufit
Cesarz z sadzonkami wstępnie
umówieni. Na wypadek inwazji z szafek na buty
wyciągają liczniki.
Tam będą rosły małe przedsiębiorstwa,
pokazuje cesarz.
Tam będzie rosła jednoosobowa działalność,
sekundują sadzonki.
A kombinezony piankowe?
Kombinezony piankowe, mówią zgodnie obaj,
w Świętym Cesarstwie Rzymskim
mają ścielić się gęsto.
Sto tysięcy lat w niewiedzy
bardziej diesel
niż punk
to znaczy stułbia
płowa jak
dobrze być
mezozoikiem
opychać się
śliwkami
do woli
Jeszcze historia odda butlonosym sprawiedliwość
Przetwórstwo w końcu pociągnięte do
odpowiedzialności. Razem z niewdzięczną rolą
psa w tym biznesie jako krwiożerczego szwindla
rozprawiającego się z pchłami.
I nie, kultura minojska wcale nie miała racji.
Racja wirowała, wirowała, aż przedstawiła się
jako cytrynowy krążek i została
wtrząchnięta w całości.
Wojciech Kopeć (ur. 1998) – pisze rzeczy różne, publikował tu i ówdzie. Wydał przyjmę/oddam/wymienię:, jest taki konik. Wyda (maj 2024) Klif, dywiz i sestynę. Czasem słonecznik.
Marcelina Cychol – https://www.instagram.com/marcela.cychol/