ilustracja: Kamila Świrska

Pięć wierszy

 Laura Osińska vel. Anna Adamowicz

{            }

mogłabym lecieć z całym tym okołocielesnym

i okołomiłosnym szajsem, dużo patosu, wzniosłości

i gór, napisać o tym jaka jesteś piękna, koniecznie wymienić,

że masz 2 ręce i 2 nogi i 2 piersi i 28 zębów

i że nikt takich rąk ani takich nóg ani takich piersi ani takich zębów,

mogłabym też policzyć twoje włosy, ale masz ich zajebiście dużo,

człowiek przeciętnie ma 100-150 tysięcy, ty masz pewnie z 2137 tysięcy,

no mogłabym to wszystko, ale powiedz mi – po co?

chodź na kolację, skarbie

{            }

śniło mi się że ktoś wskazał moją głowę i zapytał

mieszkasz tutaj?

obie tu mieszkamy

{            }

być może jakieś mafie zalęgły się na naszym osiedlu

i wysyłają sobie wiadomości

ale równie prawdopodobny jest              rozzuchwalony pies

                                                                trutka

                                                                choroba

w każdym razie                                       kuna

leży przy samym wejściu do sąsiedniej klatki

natknęłaś się na nią wracając z zakupów

nadałaś imię Malwinka i opłakiwałaś pół dnia

nie wiedziałam co zrobić z tym kłębkiem drutu

{            }

bardzo rzadko mi się śnisz

bo budzę w tobie umiarkowanie pozytywne uczucia

brzmi jak obelga ale nią nie jest

{            }

Dwoma głosami śpiewającymi non possum fugere,

spojrzeniami ponad falą płomienia,

leżeniem nago w zmierzwionej pościeli

 

popatrz na mnie, gdy patrzę na ciebie:

dwie świece topnieją pod naciskiem ognia.

Dwa głosy śpiewają non possum fugere

 

jak suche trzaski muszli pod krągłym obcasem,

jak odkrywanie codziennie czegoś nowego.

Jak leżenie nago w wymiętej pościeli

 

może być obrazem przekraczającym ramę,

falą przelewaną przez krawędź farby,

dwojgiem głosów śpiewających non possum fugere.

 

Sypka kaskada klawiszy fortepianu

i spojrzenie ponad pulsującym morzem.

Leżenie nago w skłębionej pościeli,

 

lampa, którą zapalisz najwyżej na sekundę.

Wszystko, czego trzeba: możliwość wyboru,

dwa głosy śpiewające non possum fugere,

leżenie nago w zmęczonej pościeli.

Laura Osińska vel. Anna Adamowicz – urodziła się w 1993 roku w Lubinie, mieszka i pracuje we Wrocławiu. Diagnostka laboratoryjna, poetka, autorka sześciu tomów, z których najnowsze to „Stłuc. Kręgosłup Tytanii Skrzydło” oraz rychło mający się ukazać „Jaw”. Nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia oraz międzynarodowej Nagrody Václava Buriana. Wyróżniona Nagrodą im. Wisławy Szymborskiej. Tłumaczona na języki i obrazy.

Kamila Świrska – https://www.instagram.com/k.swirska/