ilustracja: Lucjan Szczęsny
Trzy wiersze
MARCIN PODLASKI
porfirogeneza
przedsien na podobe zawiesiny cip
cip cip cip liszki
robaczywki sa liczne
odnoza gnoz
jutro worki a pak ze szajerka obladra
ruminuje wrzesien
powiesien az spojniki
z budulca ludzkiego
bedace doczesnego
dostaja rozstepu a aronia wykrzycza sie
w protoporphyria erythropoetica
loj z loju
dystans od ofiary / ratownika / to hiat . to roztrzesione boki to plecy jak szatnia to / stan : przez ktory zawodze / jako proces . miedzy napadem swiadomosci : a obwodka . bo ja to sie tak lubie poddusic na mokro . poduszka po / po potylicy niepotliwych
taz znamionujec
skoro schna smokownice
nieprzyjazn biesiaduje
suto luto ty zasie grzesc zamiarujesz az
czyrw i przywra ludzka i wszak
rakowickie sa mowie organella
pawia wywabia
awiomaryjny mariaz az
cos odkleja sie i znaczy
na przyklad ta
motylica z gatunku latrynic
jak pol palca czlowieczego
znamionuje az
Marcin Podlaski (ur. 1993) – poeta, językoznawca; autor debiutu trzysta cytryn do trzeciej potęgi tygrysa (Korporacja Ha!art 2020); jest ze Stępowa, mieszka w Krakowie.