ilustracja: AMS

Trzy wiersze

Martyna Rogacka

co noc układam się w kształt

jego ulubionej drużyny piłkarskiej, zatapiam zęby w chłopcu

bez rączek i nawet się nie złoszczę na tamtego, w tamtym mieście

nie było miejsca dla nas dwóch. pokazał jak ustrzelić serce

oko do cięciwy, podobno musi boleć kosą pod żebra, następnie

dlaczego wszystko musi być takie tragiczne i niesprawiedliwe

Avcı

palec wskazujący jego prawej ręki

sztywnej jak wektor

nie przestaje krążyć w corocznym rytuale

wspólnego uśmiercania

 

tam skąd pochodzi

dzieli się mięso pomiędzy rodziny

muszę mieć skórę podobną do skóry kobiet

które tropił wcześniej

 

potrzebne jest mu moje przytakiwanie

potrzebne są mu moje usta

rozchylone, kiedy opowiada

historię swojego imperium

Etycznie hodowany kotlet odbił mi chłopaka

czyli jednak hot dog

z kabanosem na tyłach stacji benzynowej

przyjemnie mielił się w rękach

 

grubo po północy liżę

tapicerkę

to nie serce miało dosyć

wyśrubowane oczekiwania

Martyna Rogacka (ur. 1997) – poznańska slamerka, kulturoznawczyni, absolwentka polonistyki na UAM. Publikowała m.in. w Zakładzie i Tlenie literackim. Na jesieni ukaże się jej debiutancki tom poetycki dzięki wygranej w drugiej edycji konkursu „Reflektor” organizowanym przez Muzeum Józefa Czechowicza w Lublinie.

AMS (ur. 2004) – malarz, poeta, okazjonalnie grafik i muzyk. Szuka sztuki w urywkach cudzych rozmów, gazetkach reklamowych i plastikowych dewocjonaliach. Interesuje go to, co leży na granicy piękna i dyskomfortu, a najwięcej daje mu muzyka elektroniczna jako doznanie kolektywne i odrzucające kategoryzację.