ilustracja: Anna Balcerak

Ręka (części nieparzyste)

PRZEMYSŁAW SUCHANECKI

Ręka

1.

 

gdzie na naszym słodkim-słonym ciele

znajduje się ta wszędzie-sięgająca ręka?

na giętkiej szyi osadzono głowę 

wdzięcznej białej gęsi ale odpadła nim 

zdążyliśmy się poznać o świcie w autobusie 

który przyjechał zbyt późno na dno jeziora 

zbyt późno dostarczył resztę społeczeństwa czekającą na szafran i 

twoje poroże na szczycie finansowej piramidy zasłaniającej matowe niebo 

chroniącej oczy przed płonącą życiodajną kulą mrozu!

 

3.

 

pogłębiarko co zjadłaś mi stół

prowadź mnie przez kręte nieumarłe prądy 

włączanie i wyłączanie kawalątków skały trących o podeszwy 

umysły zulusów w mojej drogerii 

nastawiają kręgi wielkim morsom które wypatrywały 

mojej wszędzie-sięgającej ręki 

żeby przyniosła pokój temu wrzącemu morzu 

rozwiązanie smażonych na głębokim tłuszczu reform

w głowie balcerowicza 

dwadzieścia osiem paździerzowych ogryzków piłsudskiego 

zastrzelone spodnie wilfreda owena 

smoleńską drewnianą bluzę (za twardą dla mojej ręki) 

klej i osikę 

klej i pękniętą pleksę 

klej z budowlanej mąki 

klej z mojego biodra które dotyka biodra reja 

wędrujący klej bogów i endeków.

 

5.

 

uciekliśmy daleko od młota 

ulepionego z kurzu włosów i pajęczyn. 

goniły nas dwie lawety rowerów i zapytałem cię 

w tym szumie kurzawie i oślepiającym odbiciu

czy też kochasz jak gruzja bawi się maanamem?

czy drżysz na myśl że alizee jest obrazem tajemnicy? 

 

tymczasem ręka młota czyha na ofiary daleko pod niebem 

w dzwonnicach i wiatach kolejowych 

 

huczy tam teraz i o każdej godzinie 

skrzypi o wydeptaną ziemię.

 

7.

 

pomimo tabel i cyfr 

hord ludzi i demonów w mpk 

wychylam się z ciała na świat 

aby określić 5 palców ręki 

                                                               

kciuk wierzy w podziały i siłę starszyzny 

 

palec wskazujący nosi imię 

i śmiertelnie boi się każdego spojrzenia 

 

środkowy palec rośnie jak dracena jest nią

i naprawdę umawia się z moim bratem ulepionym z mułu

 

serdeczny palec jest fałszywy

zamieniłby ojca i matkę na worek złotego piachu

 

mały palec jest wolny 

jego energia jest rewolucyjna 

każdym ruchem przecina łańcuchy pętające ludzi 

 

wszystkie jedzą razem śniadanie

Przemysław Suchanecki (ur. 1992) – poeta, tłumacz w rozbiegu. Absolwent filozofii UJ. Autor książek poetyckich: „Wtracenie” (2019) i „O” (2021). Mieszka w Krakowie.