ilustracja: Anna Balcerak
Ręka (części nieparzyste)
PRZEMYSŁAW SUCHANECKI
Ręka
1.
gdzie na naszym słodkim-słonym ciele
znajduje się ta wszędzie-sięgająca ręka?
na giętkiej szyi osadzono głowę
wdzięcznej białej gęsi ale odpadła nim
zdążyliśmy się poznać o świcie w autobusie
który przyjechał zbyt późno na dno jeziora
zbyt późno dostarczył resztę społeczeństwa czekającą na szafran i
twoje poroże na szczycie finansowej piramidy zasłaniającej matowe niebo
chroniącej oczy przed płonącą życiodajną kulą mrozu!
3.
pogłębiarko co zjadłaś mi stół
prowadź mnie przez kręte nieumarłe prądy
włączanie i wyłączanie kawalątków skały trących o podeszwy
umysły zulusów w mojej drogerii
nastawiają kręgi wielkim morsom które wypatrywały
mojej wszędzie-sięgającej ręki
żeby przyniosła pokój temu wrzącemu morzu
rozwiązanie smażonych na głębokim tłuszczu reform
w głowie balcerowicza
dwadzieścia osiem paździerzowych ogryzków piłsudskiego
zastrzelone spodnie wilfreda owena
smoleńską drewnianą bluzę (za twardą dla mojej ręki)
klej i osikę
klej i pękniętą pleksę
klej z budowlanej mąki
klej z mojego biodra które dotyka biodra reja
wędrujący klej bogów i endeków.
5.
uciekliśmy daleko od młota
ulepionego z kurzu włosów i pajęczyn.
goniły nas dwie lawety rowerów i zapytałem cię
w tym szumie kurzawie i oślepiającym odbiciu
czy też kochasz jak gruzja bawi się maanamem?
czy drżysz na myśl że alizee jest obrazem tajemnicy?
tymczasem ręka młota czyha na ofiary daleko pod niebem
w dzwonnicach i wiatach kolejowych
huczy tam teraz i o każdej godzinie
skrzypi o wydeptaną ziemię.
7.
pomimo tabel i cyfr
hord ludzi i demonów w mpk
wychylam się z ciała na świat
aby określić 5 palców ręki
kciuk wierzy w podziały i siłę starszyzny
palec wskazujący nosi imię
i śmiertelnie boi się każdego spojrzenia
środkowy palec rośnie jak dracena jest nią
i naprawdę umawia się z moim bratem ulepionym z mułu
serdeczny palec jest fałszywy
zamieniłby ojca i matkę na worek złotego piachu
mały palec jest wolny
jego energia jest rewolucyjna
każdym ruchem przecina łańcuchy pętające ludzi
wszystkie jedzą razem śniadanie
Przemysław Suchanecki (ur. 1992) – poeta, tłumacz w rozbiegu. Absolwent filozofii UJ. Autor książek poetyckich: „Wtracenie” (2019) i „O” (2021). Mieszka w Krakowie.