Kasy samoobsługowe w Carrefour to dobry pomysł, ale ktoś przedobrzył z ich automatycznymi głosami. Nastawione są tak głośno, że człowiekowi wydaje się, że na ciebie krzyczą, że wydają komendy, wydzierając się jak jakiś oprawca. Drą na ciebie japę, że masz aktywować kartę stałego klienta i rabaty, krzyczą, że masz położyć towar na wadze – ale najgorsze są na koniec, gdy już masz zabrać zakupy i odebrać paragon. Jakby cię po chamsku pośpieszały, jakby cię chciały jak najszybciej wywalić ze sklepu. Na początku rzucałem im odpowiedzi cicho, pod nosem, fakt, trochę wulgarnie, typu spierdalaj, sama se aktywuj, wal się, jeb się na ryj chujowa cipo. Z czasem jednak przestałem się certolić i odpowiadałem im równie głośno, jak one do mnie się odzywały. Za głośno. W końcu zareagowała jedna ze starszych kasjerek, wydarła się na mnie, że tu są dzieci i że ona też ma już dość tych kurw i chujów ode mnie. Wtedy ochroniarz wydarł się na kasjerkę, że klient ma rację, że można ocipieć od tych automatycznych głosów, że on wraca potem do domu nerwowy, cały podkurwiony i non stop kłóci się z żoną, wkroczyła więc kierowniczka sklepu. Nikt mnie nie straszył jakimś zakazem wstępu, na pewno mnie kojarzyli, zresztą wystarczyło sprawdzić moją kartę stałego klienta i konto na niej, zostawiałem w tym Carrefourze masę kasy. Kierowniczka obiecała, że ściszy te automaty i serio, załatwiła to. Od tamtego dnia maszyny gadają ciszej. Ja też zszedłem z tonu, odpowiadam im cicho, właściwie szeptem – jeb się chuju oszczany, pierdolę twoją komputerową matkę z dupą jak telewizor kineskopowy. Jeb się na ryj, sram ci w dupę. Zdarza się, że słyszę przy kasie obok podobne szepty, takie cicho rzucane przez innego klienta obelgi i wtedy jestem naprawdę zadowolony.